In een klein hoekje

Geluk zit in een klein hoekje zegt het spreekwoord, maar soms wordt dat hoekje versperd en ligt er allemaal rommel voor. Rommel in de vorm van zorgen en angst. Afgelopen zaterdag liepen mijn kleine meisje en ik door het bos. Zij had een verrekijker meegenomen en deed haar best vogeltjes te ontdekken. Dat lukte aardig, na een poosje hoorde we niet ver van de weg een specht. En omdat we die wel van dichtbij wilden zien gingen we met z'n tweeën op vogelsafarie dwars door het bos. Kijk mama daar zie ik zijn staartje... Na niet al te lange tijd zagen we de specht, maar hij was niet alleen. De ene specht maakte indruk op de andere. 'kijk eens hoe goed ik kan timmeren". Even later waren ze verdwenen. Ineens was het daar dat kleine hoekje, de rommel was even weg, daar samen met mijn meisje en het naderende voorjaar. De zorgen en angst maakten plaats voor geluk en hoop. Mijn meis heeft een chronische ziekte en hoe die verlopen gaat weten we niet. Maar ze is nog steeds mijn meis .
En we moeten door. Samen in het bos sneeuwklokjes plukken en samen thuis in een vaasje gezet. Heerlijk.