glutenvrij maar nog niet zo blij,

Na een maand of twee mijn hoofd heel diep in het zand gestoken te hebben, ben ik er nu toch aan begonnen. Zoals ik als eerder heb verteld heeft mijn zoon coeliakie (zeg seuliakie). Dat weten we sinds hij een jaar of twee was. Deze ziekte is erfelijk en omdat het in de familie van mijn man meer voorkomt dachten we dat het "bij hem"vandaan kwam Nu zit ik eigenlijk al een tijdje niet lekker in mijn vel. Maar dan op het psychische vlak.
En nu ben ik er bij toeval achtergekomen dat "het"niet uit de familie van mijn man komt maar dat ik de gene met de afwijkende genen ben en dat ik de ziekte dus ook heb.Als je coeliakie hebt kan je niet tegen gluten, gluten zijn eiwitten in tarwe en andere graan soorten. Deze gluten breken je darmvlokken af die je weer nodig hebt om je voedingsstoffen op te nemen.De meeste mensen die coeliakie hebben zijn aan de diarree en zijn ondervoed.
Ik helemaal niet! Maar mijn darmen zijn wel heel ernstig beschadigd. De klachten die ik al een hele poos heb, stemmings stoornissen, vermoeidheid en depressies kunnen ook komen door coeliakie. Dus moet ik me houden aan een glutenvij dieet. Dat houd in dat ik geen gewoon brood,pasta,koek, taart enz meer mag eten nooit meer !
Ook niet soms, want dan raakt de boel weer beschadigd. Er is natuurlijk een hele rij glutenvrije producten, maar die smaken heel anders dan ik al 39 jaar gewent ben. En ze zijn maar 3 keer zo duur! Maar goed ik heb me 1 januari nog lekker vol gestopt met oliebollen vol gluten en ben de 2e begonnen. En tot nu toe valt het mee.